Het is een beetje een rare vakantie dit jaar. Vanwege slecht weer en andere bezigheden vertrekken we pas vandaag. De afgelopen dagen heb ik de boot in gereedheid gebracht. Dit jaar zijn er geen wijzigingen, alleen is alles schoongemaakt en opgeruimd.
Natuurlijk moet er nog van alles naar de boot gebracht worden voordat we kunnen vertrekken en daarom sta ik voor vakantiebegrippen vroeg op. We hebben 3 opstappers die vandaag mee gaan: een jongen van 11, een meisje van 7 en nog een jongetje van 4. Het zijn neefjes en nichtje van Sue-Ann en wonen in Zwolle. Omdat we vandaag Zwolle als bestemming kiezen kunnen zij meevaren.
Iets voor half negen maken we de touwen los en varen een klein stukje naar van Wijk Jachthaven om diesel te tanken. Terwijl ik nog bezig ben om de boot achteruit richting de helling te manoeuvreren komt er al iemand zeggen dat Bouwe niet aanwezig is en hij de sleutels van de pomp bij zich heeft. Of we een half uurtje willen wachten. Welnu, de tank is erg leeg dus we hebben niet veel keus.
Slechts enkele minuten later komt Bouwe aanlopen. "Liggen jullie hier al lang te wachten?" vraagt hij. "Ja, al 3 uur" antwoordt ik. Tijdens het tanken maken we een praatje: hij heeft net als ik een boot erbij gekocht: hij een 15 meter lang houten jacht en ik een 12 meter lange Schottel. Al kletsend lopen we even later naar het kantoortje om af te rekenen en hij zegt: "ik durf het bijna niet hardop te zeggen." Ik blijk in totaal 315 liter diesel getankt te hebben ter waarde van ruim 500 euro.
Dan kan nu de echte reis beginnen. Doel is een haven in Werkendam, welke weet ik nog niet precies. Maar voor vandaag proberen we tot Zwolle te komen.
Het eerste stukje over de Linde tot aan de driewegsluis komen we geen andere varende schepen tegen. Ook bij de driewegsluis is het helemaal leeg dus we leggen aan aan de wachtsteiger helemaal vooraan. Al snel volgen er een verzameling andere boten die kennelijk met elkaar samen de bruggen zijn gepasseerd.
Terwijl we wachten bel ik oom Ab even. Hij is vandaag de boot van mevrouw Rook van Giethoorn naar Oldemarkt aan het varen. Ze heeft onlangs pech onderweg gekregen doordat de brandstoftank verstopt is geraakt met vervuiling als gevolg van bacteriegroei. Door middel van een noodoplossing met een jerrycan varen ze nu naar Oldemarkt om daar de dieseltank leeg te pompen en schoon te maken. Ik krijg als antwoord dat ze net op de hoek van de sloot naar Ossenzijl en de Linde zijn. We gaan ze dus zo tegenkomen.
Het schutten duurt hier altijd maar een ogenblik. Rond half elf varen we verder op de Linde. Al snel daarna komen we zoals verwacht de Sterna tegen.
Even later komen we nog een bekend schip tegen, maar nu wel van iemand die ons niet kent: de VB002 van de "vloggende bestemming". Ook hen groeten we uitgebreid en Sue roept nog even "WE VOLGEN DE VLOG!" waarop Kees zijn hand in de lucht steekt als antwoord.
Daarna passeren we brug Ossenzijl en vrijwel meteen daarna de Hogewegsbrug. Ik heb ervoor gekozen om de snelste route naar Zwolle te nemen omdat dat alleen al 7 uur varen is. Voor ons is dat lang en voor de meevarende kinderen is dat nog erger. Daarom dus gekozen voor het relatief saaie kanaal Steenwijk-Ossenzijl in plaats van de veel boeiendere Kalenbergergracht.
Kwart over twaalf varen we het kanaal Beukers-Steenwijk op. Eenmaal voorbij Steenwijk vind ik dit kanaal nog veel saaier dan het vorige. Het is wel erg druk op het kanaal, vooral met kleine bootjes zoals sloepen.
Rond 10 voor 1 naderen we de brug Giethoorn-Noord. Deze is gesloten vanwege de middagpauze. Het schip waar wij al sinds Ossenzijl achteraan varen vaart heel langzaam af op de wachtsteiger waar al een ander bootje ligt te wachten. Dat bootje is niet netjes tot vooraan doorgevaren maar ligt zo'n beetje halverwege. Ik veronderstel dat het schip voor ons achter dat bootje wil gaan aanleggen omdat ze extreem stuurboord wal houden. Daarom besluit ik hen in te halen en zover mogelijk vooraan aan de wachtsteiger vast te maken. Kennelijk was de ruimte achter het reeds wachtende bootje te kort voor het andere schip want dat probeert even later tussen ons en dat andere bootje aan te leggen. Om een of andere reden lukt dat niet maar dan springt het licht op rood/groen en kunnen we iets later door de brug.
Zo tuffen we vrolijk verder tot aan de sluis Beukers. Daar aangekomen is net een aantal boten bezig de sluis in te varen, maar het zijn er zoveel dat er nog een heleboel niet mee kunnen en dus moeten we wachten. Een uur later (!) kunnen we aansluiten bij de rij voor ons maar net voor ons is er geen plaats meer. We moeten dus nog een keer wachten. In ieder geval weten we nu wel zeker dat we met de volgende schutting mee kunnen. Rond half vier kunnen we onze reis vervolgen in de richting van Zwartsluis. Daarna volgt het Zwarte Water totdat we rond kwart over vijf aankomen bij de Holtenbroekerbrug. Dit is een lage brug en wordt tot zes uur niet bediend, waarschijnlijk vanwege spitsuur op de weg. Er ligt een ander jacht voor de brug te wachten aan het remmingwerk en van hen hoor ik dat de doorvaarthoogte van deze brug 2 meter en 10 centimeter is. In principe moeten wij daar wel onderdoor kunnen maar de fietsen op het voordek en de parasolvoet op het dak van de kajuit maken de boot hoger dan dat. Om niet drie kwartier te moeten wachten kies ik ervoor om de fietsen naar de kuip te verplaatsen en de parasolvoet op het voordek te zetten. Net wanneer ik voor de derde keer door het gangboord naar voren loop stap ik verkeerd en kom ten val. Gelukkig heb ik met 1 hand de reling beet en kan daarmee een nat pak voorkomen. Daarna doe ik natuurlijk of er niets gebeurt is maar zie vanuit mijn ooghoek de mensen in het wachtende jacht lachen.
Net als we de brug willen passseren komt een veel te snel varend bootje onder de brug vandaan met bijpassende hekgolf. Daardoor is het even spannend of het goed gaat maar uiteindelijk lukt het zonder echte kleerscheuren de brug te passeren.
We willen overnachten bij het maagjesbolwerk. Het blijk daar echter druk bezet te zijn maar we vinden uiteindelijk toch een plekje. Via aanuit.net betalen we het liggeld en de elektra. Daarna is het wachten tot de moeder van onze drie passagiers haar kroost komt ophalen. Na wat boodschappen, eten en het kijken van een serie op Netflix kruipt Sue-Ann vroeg in bed. Ik blijf nog een poosje in de kuip lezen totdat er druppels uit de lucht vallen. Ik verbaas mij erover dat nog tot zeker tien uur er druk gevaren wordt op de gracht. Een SUPper valt naast ons van zijn board tot groot vermaak van de omstanders.
No comments:
Post a Comment