12 augustus: Zutphen - Almelo

Kwart over negen worden we wakker gebeld door oom Ab. Hij vertrekt nu.

Als hij eenmaal is aangekomen stel ik voor om eerst een stukje proef te varen zodat hij het geluid kan waarnemen. Sue wil aan de kant blijven om foto's of video's te maken.

Dus varen oom Ab en ik een stukje stroomopwaarts de IJssel op. Altijd als je naar de tandarts gaat is de kiespijn ineens verdwenen. Het geluid blijft afwezig, er is niets bijzonders te horen. Bij de laatste brug keer ik weer om maar ook op de terugweg blijft het geluid afwezig. Terug in de haven kijkt oom Ab nog een keer grondig en kritisch in de motorruimte maar afgezien van een verdacht achterover hangende dynamo kan hij ook niets vinden wat een verklaring kan zijn voor het geluid.

Dus rond lunchtijd keert hij terug naar zijn hoofdkwartier en even later vertrekken wij. Mijn eerste idee was om direct naar Oldemarkt te varen maar ik heb niet zoveel zin om hetzelfde stuk voor de vierde keer te varen. Ik had bedacht om door te varen naar Kampen en dan via het Ganzendiep naar het Zwarte water bij Genemuiden te varen. Oom Ab suggereerde tijdens de proefvaart om direct boven Zutphen het Twentekanaal op te varen. De enige manier om dan thuis te komen is via Almelo, Coevorden, Hoogeveen en Meppel. We hebben dit rondje jaren geleden al eens gevaren in tegengestelde richting. Mijn eerste ingeving is dat het te lang is om in een week te doen, maar uiteindelijk besluit ik dat ik het er toch op waag.

Nog voor we bij sluis Eefde arriveren is het nare geluid weer terug. Omdat we alles grondig onderzocht hebben en we nu op relatief veilig water zitten maak ik me minder zorgen. Maar ik wil toch wel weten wat er precies is. Ik besluit om naar Lochem te varen, daar verder onderzoek te doen en weer een proefrondje varen.

Het is wel even wachten voordat we door de sluis zijn. De voorsluis is nu in gebruik vanwege de lage waterstand dus moeten we twee keer schutten. In de "echte" sluis gaan we een meter of zeven omhoog. Op de kant staat een steward die bij het binnenvaren verzoekt of we achterin willen blijven. Weldra wordt duidelijk waarom: voorin is het erg woest. Als we bijna boven zijn hebben we nog even een gezellig praatje met hem, een aardige gast. Voor hem is het niet eenvoudig om met mensen op bootjes die 7,5m lager liggen te communiceren legt hij uit.

Eenmaal uit de sluis is het Twentekanaal een haast kaarsrecht stuk door een voornamelijk natuurlijke omgeving. Af en toe varen we langs wat industrie aan het kanaal maar veel stelt dat niet voor. Ook komen we enkele binnenschepen tegen. Heel veel verder kunnen die niet want volgens mij stopt sluis Eefde op zondag om 17:00.

Tijdens het varen bedenk ik dat ik eigenlijk niet wil wachten tot we in de haven zijn om verder te zoeken. Daarom schakel ik over op helmstokbesturing en laat Sue-Ann varen. Ondertussen ga ik op onderzoek uit. Alle mechaniek die ik zelf heb geknutseld aan het roer ten behoeve van de hydraulische besturing blijkt niet de oorzaak want dat kan allemaal vrij bewegen. Wel zit er wat speling op het roer maar als dat de oorzaak zou zijn van het geluid dan kunnen we wel verder varen.

Zou het misschien dan toch de anode zijn, vanwege die speling? Om daar achter te komen stop ik even net voorbij een brug. Er kan daar niet aangelegd worden maar provisorisch maak ik toch even vast en klim overboord. Met een hand hangend aan het roer probeer ik met de andere hand met een schroevendraaier de schroef los te draaien waarmee de anode op de schroefas zit. Dat lukt alleen niet zo erg goed, maar de andere kant op, vast zetten, lukt wel. Dat is toch ook de moeite van het proberen waard!

Als we weer verder varen blijkt het geluid inderdaad verdwenen. Maar al snel komt het ook weer terug. Zó goed heb ik die anode nu ook weer niet vastgezet, dus zou 'ie alweer los getrild zijn? Ik besluit om door te varen.

Als we bij de haven in Lochem aankomen staat mij een teleurstelling te wachten. De "haven" bestaat uit enkele steigers die min of meer in het kanaal zijn geplaatst. Er is geen enkele voorziening, helemaal niets. Op zich kunnen we daar wel overnachten, maar liever zoek ik toch een haven op.

De dichtstbijzijnde haven (als we niet terug willen varen) is Hengelo, maar daar kunnen we vandaag niet meer komen omdat de sluis in Delden tegen die tijd niet meer wordt bedient. Het alternatief is weer een stuk verder: in Almelo. Daar heeft de Almelose Watersportvereeniging een haven direct aan het kanaal naar Almelo. Daarvoor hoeven geen bruggen open en komen we geen sluizen tegen. Maar het is wel een heel stuk verder varen. Enfin, wat je vandaag doet hoef je morgen niet meer te doen toch? Dus varen we door. Het is best lekker weer, we hebben een leuk gangetje en mochten we onverhoopt toch meer pech krijgen dan kunnen we altijd nog naar de kant varen en daar vastmaken.

Sue-Ann belt alvast met de havenmeester van de AWV. We kunnen een vrije box uitkiezen naar wens, dus dat is super!

Er is nauwelijks een teken van leven te zien. We komen twee jachten tegen en later nog een speedboot. Die laatste veroorzaakt zoveel golfslag dat we zelfs een heel stuk verderop nog steeds in de reflecties van zijn golven varen.

Rond kwart voor zeven komen we aan bij de haven. We kiezen een enigszins beschutte box en varen er achteruit in. Sue gaat op zoek naar de havenmeester. Hoewel hij telefonisch aan gaf er niet te zijn zitten er wel mensen op het terrasje bij het havengebouw. Ondertussen ga ik alvast weer overboord om te voelen of de anode inderdaad is los getrild. Dat blijkt niet het geval! Hij zit nog vast! Om uit te kunnen sluiten dat het aan de anode kan liggen verwijder ik de anode nu helemaal. Hier in de haven kan ik gewoon op de bodem staan. Ik heb wel slippers aangehouden. Wat er op de bodem ligt weet ik niet maar het voelt als leidingen.

Als Sue-Ann terug komt is ze helemaal enthousiast over hoe ontzettend vriendelijk de mensen hier zijn. Ze waren net bezig met afsluiten maar als we willen kunnen ze nog wel wat te eten voor ons maken! Sue-Ann heeft het aanbod afgeslagen en in plaats daarvan ijsjes gekocht.