Al varende valt mij op dat regelmatig de knop om naar rechts te sturen weigert. Als ik harder druk en/of heen en weer beweeg doet ie het weer even, maar het maakt me wel wat nerveus zo. Als we een keer even voor een brug moeten wachten maak ik snel de helmstok in orde en haal de hydrauliekcilinder eraf. Op de helmstok varen we verder.
Vijf voor half elf komen we aan bij de eerste sluis in De Punt. We moeten een kwartiertje wachten voordat we erin kunnen en ook het schutten duurt een kwartier dus even voor elf varen we de sluis uit. Voordat het schutten begint vraagt de sluiswachter mij de motor 'ook uit te zetten'. Normaal doe ik dat nooit want het zal je maar gebeuren dat je 'm niet weer aan krijgt... Maar als hij het wil moet 'ie de eventuele consequenties ook maar aanvaarden als we niet verder kunnen. Gelukkig start de motor in een keer, maar het sportbootje met de buitenboordmotor komt moeilijk op gang. De stuurman haalt opgelucht adem als de motor uiteindelijk aanslaat.
Direct na de sluis ligt een brug die voor ons niet open zou hoeven, maar de supervancraft ligt achter ons en voor hem is het wel nodig.
Al een kwartiertje later komen we aan bij de tweede sluis, ook in De Punt. Deze heet ook 'sluis De Punt', de vorige heet 'sluis Vries'. In dit stuk haalt de supervancraft de rest in en vaart voorop verder. Waarschijnlijk probeert hij van ons af te komen, maar het clubje blijft aansluiten. Af en toe moet ik flink gas bijgeven om niet zo ver achter te komen liggen dat ik niet meer mee kan bij de volgende brug of sluis.
Rond half twaalf kunnen we de sluis weer verlaten. We kunnen zonder veel oponthoud doorvaren tot de Meerwegbrug in Haren. Het is dan net twaalf uur geweest, dus proberen we ergens aan te leggen. De meeste boten voor ons proberen allemaal aan de rechterkant aan te leggen, maar ik zie nergens paaltjes of iets dergelijks om aan vast te maken. De kade bestaat aan weerszijden uit een gegalvaniseerd ijzeren raamwerk dat volgestort is met keien. Voor de zekerheid vaar ik maar door tot aan de brug, maar nergens iets te vinden. Aan de linkerkant staan een paar stalen buizen in de berm. We besluiten daar aan te leggen. Als ik daar mee bezig ben roept de schipper van de ONJ boot iets naar me, maar ik kan hem niet verstaan. Uiteindelijk vaart hij ook naar onze kant. Ik stap uit om hem te helpen aan te leggen en dan verteld hij me wat hij riep: aan de andere kant lagen er ook keien onder water waardoor ze geen veilige plek konden vinden. Aan onze kant heb ik niets gemerkt, maar ik nodig ze uit om als ze dat willen bij ons langszij te komen liggen. Maar ze besluiten voor ons vast te leggen.
Het is een koppel uit Grou. De vrouw vind dat wij een praktische boot hebben. Ook zo met die tent erop. Ja, dat klopt wel, maar het ziet er natuurlijk niet uit. Toch leuk dat we zo ontzettend veel commentaar krijgen onderweg. Veel mensen denken dat de boot nieuw is. En iedereen vraagt of we 'm nog gaan schilderen. Mijn antwoord is steevast: voorlopig niet. Soms kun je duidelijk de verontwaardiging en/of het onbegrip aflezen van het gezicht.
Even na een uur kunnen we verder. Rond half twee komen we bij de eerste brug in Groningen. Het is een hefbrug, terwijl hij omhoog gaat staat er iemand in een oranje overall op. De eerste twee bruggen worden vlot bedient, voor de derde en vierde, die direct na elkaar komen, moeten we een paar minuten wachten. De brug daarna gaat weer snel maar daarna komt de spoorbrug en daar leggen we maar even aan. Het duurt uiteindelijk 10 minuten.
Dan nog de Eelderbrug, die weer snel open gaat en dan varen we het verbindingskanaal op. De bruggen op dit stuk zijn allemaal 3 meter of hoger, dus hier kunnen we zonder oponthoud doorheen varen. Dit is een heel mooi stukje om te varen. Ik vaar hier ook uiterst langzaam om een beetje om me heen te kunnen kijken. We varen onder andere pal voor het centraal station langs.
Iets verderop is een kruising met Oosterhaven en Oud Winschoterdiep. Voorbij deze kruising gaat het over in het Eemskanaal. Hoewel nog steeds in de stad wordt het nu snel industrieeler. Op het kruispunt van dit vaarwater met het van Starkenborghkanaal en het Winschoterdiep ligt de Groningse motorbootclub. We waren hier twee jaar geleden al eens met veel genoegen, dus we hopen er ook nu weer een mooi plekje te vinden. Het begin van de haven is aangeduid met een rood en een groen baken. Je moet daarvoor een wat rare bocht maken.
Als wij tussen de bakens doorvaren komt de havenmeester al uit zijn kantoor en loopt over de steiger om ons een plaats te wijzen. Ze hebben het hier prima voor elkaar: nette en goed onderhouden sanitaire voorzieningen, stroompalen waar je geen gedoe hebt met muntjes maar gewoon bij het afrekenen van het havengeld voor betaald en keurige steigers met lange pieren zodat je gemakkelijk kunt in- en afstappen. Er liggen hier ook veel Duitse passenten en ondanks de naam komen er hier ook zeilboten. Het is gezellig druk.
Ik moet even wat boodschappen halen bij een supermarkt en daarvoor maak ik natuurlijk gebruik van google, om vervolgens met google maps de handigste route te bepalen. Daarbij valt mij iets op dat ik nog niet eerder heb gezien. Naast de haven ligt een Praxis bouwmarkt. Op google maps is, als je genoeg inzoomt, de indeling van die winkel te zien.
We besluiten om 's avonds een film te gaan kijken in de bioscoop. Daarvoor fietsen we naar het centrum naar de Pathe bioscoop.
Bovenstaande foto is genomen tussen De Punt en Haren.
No comments:
Post a Comment