Sue-Ann had mij om 8:30 wakker gemaakt om dit te bespreken, het is nu even voor negen. Ik wil proberen met de brugopening van 9 uur mee te kunnen. We moeten door 1 brug, daarna kunnen we uren varen voor er weer een brug voor ons open moet. Als we de brug van negen uur niet halen moeten we waarschijnlijk een lange poos wachten en dan kan het zijn dat we vandaag niet thuis komen omdat we een van de laatste bruggen niet door kunnen.
Het is nu dus even snel de fietsen aan boord zetten, walstroom losmaken, motor starten, afstandsbediening aansluiten en dan snel aansluiten. Er zijn namelijk intussen al een flink aantal boten langs gevaren die nu door de brug gaan.
We halen het, in een lange sliert van voornamelijk zeilboten en naast ons nog een enkele andere motorboot varen we het Dokkumer Grootdiep op. De eerstvolgende brug hoeft voor ons niet open, maar wel voor de rest van de sliert. Er staat een politieauto met sirene en zwaailichten voor de brug te wachten.
Na een paar kronkels laat het zeilschip voor ons ons voorbij gaan. Terwijl ik er voorbij ga vaar ik de Stroobossertrekvaart voorbij, waar wij naartoe hadden gemoeten. Dus ik weer in de achteruit om terug te varen. Het zeilschip snapt er niks van. Ter verduidelijking wijs ik naar de vaart waar we in hadden gemoeten.
Het is voornamelijk dezelfde weg terug, na de trekvaart de Brekken op en dan doorvaren tot het PM kanaal. Vanaf daar het PM kanaal in zuidelijke richting volgen.
Vanaf het PM kanaal zijn er twee opties: doorvaren en via de Follegasloot, of via Langweerderwielen en Scharsterbrug. WinGPS switcht steeds tussen deze twee, kennelijk maakt het in tijd weinig uit. Ik kies voor de route via de Langweerderwielen, iets minder 'zakelijk' dan het PM kanaal.
Ondanks de hoge temperatuur en een stralende zon waait het wel flink. De tent heeft de afgelopen vakantie veel te verduren gehad en is wonder boven wonder al die tijd blijven staan. Maar op de Langweerdervaart gaat het dan toch mis, een flinke windvlaag oefent een flinke druk uit op de tent en een van de buizen begeeft het en knikt. Gelijk is het verband eruit en stort de tent zo'n beetje in. Ik laat snel Sue-Ann het roer overnemen zodat ik de tent kan afbreken. In Scharsterbrug gaat de brug open als we net zijn gearriveerd, maar eerst mag de andere kant, dan mag het autoverkeer weer even en dan zijn wij aan de beurt. Een paar andere boten die ook moeten wachten proberen een beetje te blijven dobberen. Een ervan vaart gruwelijk in de weg voor het tegemoetkomende verkeer, zodat dat allemaal meteen helemaal naar de kant moet sturen als ze de brug zijn gepasseerd om een aanvaring te vermijden. Er is een soort aanlegplaats voor de brug, daar ga ik maar even liggen want ik heb geen zin in dat gedoe.
Na de Scharsterbrug is het nog maar even voordat je op het Tjeukemeer zit. Dat voelt als 'thuis', dus einde vakantie. Door de harde wind gaat is het wat hobbelig op het meer.
Als we op de Jonkers- of Helomavaart varen ga ik even staan sturen. Ineens voel ik iets aan de afstandsbedieningkabel trekken. Het stoeltje is weggewaaid. Ik heb het de hele vakantie steeds vastgebonden omdat ik verwachte dat het een keer zou gebeuren en dat is dus nu, in het zicht van de haven. Het stoeltje wordt achter de boot door het water gesleept.
De rest van de trip verloopt zonder problemen. We leggen aan in het malle gat, zodat ik snel even de auto kan halen en we gemakkelijk alle spullen uit de boot in de auto kunnen laden. Daarna vaar ik de boot naar de vaste ligplaats en rijdt Sue-Ann met de auto terug naar de loods.
Tot zover zomervakantie 2015.
No comments:
Post a Comment