Nadat de afgelopen week de boot is schoongemaakt, het benodigde onderhoud is uitgevoerd en de boot vakantieklaar is gemaakt kunnen we vandaag eindelijk vertrekken. Het is mooi weer en het belooft het komende weekend ook mooi te zijn. Op vrijdagmorgen ben ik nog steeds bezig met de laatste voorbereidingen, waaronder het plakken van de stickers met de naam en de thuishaven.
Hoewel ik mijn marifoonexamen al twee jaar geleden heb gedaan heb ik pas dit voorjaar een marifoon aangeschaft. Een portable. Of 'ie werkt weet ik niet, ik heb het niet echt uit kunnen proberen maar een paar weken geleden deed 'ie het niet. Dat kan komen omdat ik toen de ATIS code nog niet ingesteld had. Dat heb ik intussen wel gedaan, maar dus geen gelegenheid gehad om te testen. Maar omdat de marifoon geregistreerd moet worden voor de vergunning moet ook de bootnaam vastgelegd zijn. De marifoon 'hoort' bij de boot. En vandaar dus de (tijdelijke) stickers met de naam en de thuishaven.
Het is al ruim in de middag wanneer we vertrekken. Het idee is om te proberen naar Maastricht te varen dus het eerste doel is om op de IJssel te komen. Dat gaan we vandaag niet meer halen uiteraard, dus we kiezen een niet al te ambitieus doel: Steenwijk.
We varen naar de Linde, naar de 'driewegsluis'. Als we daar aankomen ligt de wachtsteiger al vol. Ik probeer nog wat te blijven dobberen maar er staat een stevige wind en er is geen houden aan. Hoewel het niet mag laat ik de boot naar het eiland waaien en daar tegen de kade liggen in afwachting van de volgende schutting. Andere schepen die na ons arriveren doen hetzelfde.
Als de sluis weer aan onze kant staat en leeg is varen de schepen aan de wachtsteiger als eerste de sluis in. Een voordringer achter ons kan zich er nog net tussen wurmen maar ik vaar maar direct naar de wachtsteiger om daar vooraan te gaan liggen wachten op wederom de volgende schutting.
Als eerste kunnen we dan de sluis invaren. Ik kies ervoor om aan bakboord te gaan liggen maar als we bijna vooraan liggen meldt de sluismeester (een mevrouw) dat we 'natuurlijk' aan stuurboordkant moeten gaan liggen. Dat is wat nadelig voor ons omdat bij het wegvaren de kont dan tegen de kade botst maar het moet maar.
De sluis ligt tjokvol maar dat is natuurlijk logisch met zo'n groot aanbod van schepen. Omdat wij dus als eerste moeten wegvaren hebben we niet veel ruimte om af te duwen en botsen en schuren we tegen de kade bij het wegvaren. En omdat wij als eerste wegvaren vaar ik dus voorop en bepaal dus enigszins de snelheid van de hele karavaan. Uiteraard is die te laag voor een aantal achterliggers dus die wringen zich met veel geweld naar voren. Een ervan heeft ons net met veel geweld ingehaald om vervolgens meteeen net voor Ossenzijl meteen weer aan te leggen. Waarom dan dat inhalen?
Voor de brug in Ossenzijl hoeven we niet lang te wachten. We gaan daarna direct bakboord uit het kanaal naar Steenwijk op. We komen daar bijna direct bij de volgende brug die voor ons open moet en samen met twee zeilboten kunnen we daar ook snel door.
Het is redelijk rustig op het kanaal en met z'n drieën varen we door. Het grote zeiljacht heeft het meeste haast en haalt ons en het andere zeilbootje in. Uiteindelijk zullen ze halverwege het kanaal weer omkeren ('overlopen' heb ik nu geleerd :-) ) dus waarom de haast is mij niet duidelijk. Het andere zeilbootje komt denk ik vrij snel tot de conclusie dat ze toch rechtdoor hadden gemoeten in Ossenzijl want zij keren al vrij snel weer om.
Sue-Ann is de laatste dagen veelvuldig duizelig en slaapt bijna continu dag en nacht. Ook op de boot ligt ze bijna continu op bed te slapen. Dus in mijn eentje vaar ik naar Steenwijk, maar net voordat we Steenwijk invaren wek ik haar. Al vanaf het begin van haven ligt alles tjokvol en de moed begint ons al in de schoenen te zakken tot we bijna op het einde een gaatje vinden waar we in passen. Maar de stroompalen zijn ver weg en dan merk ik op dat helemaal op het eind van 't Diep zijn nog een paar relatief kleine plaatsen vrij direct bij stroompalen. Ik kies ervoor om op het eind meteen om te keren en vervolgens direct aan de bakboordzijde aan te meren. Ik trek de boot zover mogelijk naar voren tot we zo dicht mogelijk bij de boot voor ons liggen. Sue-Ann vind het onzin: er komt immers toch niemand meer. Maar we zijn nog niet goed en wel gesetteld of er komen al twee jachten aanvaren. De grootste van de twee gaat op het eind van het 't Diep liggen, maar daar mag je niet liggen en dus vertrekt hij enkele minuten later weer.
Sue-Ann en ik komen regelmatig in Steenwijk dus we kennen deze omgeving prima, maar vanuit de boot lijkt alles totaal anders. Er blijkt een toiletgebouw te zijn voor de haven, maar het gebruik daarvan is geen onverdeeld genoegen. Het zijn 'gevangenispotten': helemaal van RVS en zonder bril. Er is ook geen toiletpapier maar daar ben ik op voorbereid.
's Avonds willen we een ijsje gaan eten en daarna naar de bioscoop. Voor het ijsje gaan we naar de Gasthuisstraat waar een ijssalon zit, maar ik vind het geen lekker ijs. De man die ons helpt schept eerst de rare smaken van Sue-Ann op een hoorntje en laat daarbij wat in de vanille vallen, wat ik dus even later op mijn hoorntje krijg. Gatver, daar ga ik niet meer heen.
De bioscoop wordt afgeblazen in verband met Sue's vermoeidheid.
No comments:
Post a Comment