Als we na de brug langzaam verder varen blijkt mevrouw Rook op het veldje bij haar haventje te staan om ons te groeten! Ze had ons al voor de lunchpauze zien varen toen ze naar Giethoorn reed en wist dus dat we zouden komen. Leuk!
Om twee uur komen we bij de Beukerssluis. We moeten een half uurtje wachten voor we verder kunnen. Bij de sluis staan stewards op de kade. Van een van hen moeten wij met de voorkant van onze boot ongeveer de boot voor ons raken. Hij is daar zeer beslist in. Als we even later schutten blijkt de boot achter ons een paar meter ruimte te hebben gelaten. Waarom moesten wij dan op de centimeter naar voren? De schipper voor ons vind het maar niets en staat continu te kijken of we zijn boot niet per ongeluk raken.
Om drie uur varen we het Zwarte water op bij Zwartsluis. Net voorbij Hasselt liggen er een aantal groene tonnen midden in het water. Het is mij niet duidelijk aan welke kant wij moeten passeren. Normaal gesproken liggen de groene tonnen aan stuurboord als je het land invaart, dus je zou verwachten, vanaf de IJssel gezien, dat wij de tonnen links moeten houden, maar ik twijfel en ga even snel op de kaart kijken terwijl Sue het roer even overneemt. Verkeerd dus! Waarschijnlijk wordt het beginpunt van het zwarte water vanaf de oorspronkelijke Zuiderzee gezien en varen wij dus stroomopwaarts nu. Ik weet niet of deze theorie klopt.
Het is half vijf als we de Spooldersluis invaren. Tien minuutjes later varen we de IJssel op. Een kano komt ons tegemoet en gaat de sluis in. De sluis is erg hoog en je voelt je erg nietig in zo'n kolk. Dat moet met een kano nog veel erger zijn lijkt me.
In Hattem is een haven die gemaakt is aan het begin van het Apeldoorns Kanaal. Na een half uurtje tegenstrooms op de IJssel gevaren te hebben varen we deze haven in. Ik maak vast aan de meldsteiger en Sue-Ann gaat ons melden. Ze heeft nog steeds last van duizeligheid en dat blijkt ook als ze moeite heeft te blijven staan als ze bij de havenmeester aankomt. Daarop besluit de havenmeester ons een mooie plek te geven aan een stabiele steiger. Hij komt samen met Sue-Ann terug naar de boot.
Terwijl Sue weg is waait de partytent over de kuip kapot. Een van de buizen knikt. Ik ben het zo zat met het gepruts dat ik besluit om de tent helemaal te verwijderen. Terwijl ik daarmee bezig ben komt Sue dus terug met de havenmeester.
De havenmeester lijkt me ergens bekend van voor te komen, maar er gaat niet meteen een lichtje branden wie het is. We varen de boot naar de aangewezen plek en als we daar aankomen helpt de havenmeester ons met vastmaken. Hij zegt: "ik heb die boot eens gezien in Oldemarkt. Al lang geleden hoor." Ja, dat kan natuurlijk. Maar het blijft me wel bezighouden in welke hoedanigheid hij dat gezien heeft. Was hij daar zelf met een boot?
Sue-Ann gaat weer naar bed en ik ga een stukje langs het Apeldoorns kanaal fietsen. Ik ben benieuwd hoe ver je kunt komen. Al jaren is men bezig om het Apeldoorns kanaal weer bevaarbaar te maken. Het zal ook nog wel jaren duren, want er zijn flinke ingrepen nodig. Zo is er onder andere een hogere doorvaart nodig onder de A50. De snelweg een beetje ophogen is niet eenvoudig, dus wordt er onder andere gekeken naar de mogelijkheid om een lift te maken die boten over de A50 kan tillen en naar de mogelijkheid om twee sluizen toe te voegen en het kanaal onder de A50 een stuk te verlagen. http://www.apeldoornskanaal.com/
Het eerste sluisje is al een tijd geleden opgeknapt en is gebruiksklaar. Het is een originele sluis uit 1872 met allerlei originele details. Er een sluiswachterswoning en er staat bij de sluis een piepklein huisje met zelfs een schoorsteentje erop. Als daar werkelijk een kachel in zit kan misschien de sluiswachter net nog naar binnen, maar dan houd het ook wel op denk ik.
No comments:
Post a Comment