Woensdag 17 augustus: Gorinchem - Nigtevecht

Ik word kwart voor acht wakker van lawaai van de straat. Ik heb gisteravond op aandringen van Sue-Ann mijn fiets aan een dranghek vastgemaakt. Die dranghekken waren geplaatst om een fietsenstalling te vormen in verband met een zomerfeest gisteravond. Ik ben bang dat de dranghekken worden opgeruimd en dat dat het geluid is wat ik hoor. Wat gebeurt er dan met mijn fiets?

De onrust voorkomt dat ik verder kan slapen, dus ik sta op, kleed mij aan en kijk snel of de dranghekken er nog staan. Dat is het geval.

Sue heeft inmiddels al weer een nieuw boodschappenlijstje gemaakt van spullen die ik moet halen. Ik fiets door de nog ontwakende winkelstraat naar een Coop. Het is een rare winkel met een heel vreemde indeling. Zo staan er voorbij de kassa's nog stellingen met producten. Echt vaag. Bij de lunch blijkt het brood dat ik er gekocht heb zo oud te zijn dat de randen helemaal hard geworden zijn. Bij die winkel kom ik dus nooit weer.

We vertrekken om kwart over negen. Dezelfde mensen die maandag zaten te loeren met een verontwaardigde afkeurende blik kijken nu ook weer. "Dat gaat vast niet goed" zullen ze gedacht hebben. Maar vooruit is véél gemakkelijker dan achteruit. Zonder enige probleem vaar ik de box uit. Ik moet wel een paar keer steken om de bocht te krijgen, maar dat gaat allemaal prima.

We varen de Linge af  tot aan het verbindingskanaal naar het Merwedekanaal. Daar komen we de eerste brug tegen die voor ons open moet. Er ligt al een ander jacht te wachten. Het duurt nog even dus maak ik even vast aan een wachtsteiger om te voorkomen dat ik in de problemen kom door de wind.

Iets verderop is er weer een brug en hetzelfde herhaalt zich daar. Vervolgens gaat het water over in het Merwedekanaal. Iets verderop is een spoorbrug.Die opent automatisch op exact aangegeven tijden, maar ook hier moeten we eventjes wachten. Voor ons vaart een motorboot, achter ons nog een aantal boten waaronder een speedkruiser. De boot voor ons gebruikt de marifoon om opening van de brug te vragen. Ik hoor hem via onze marifoon terwijl ik het hem zie doen. Hij heeft ook een portable.

Om twaalf uur zijn we bij de "grote sluis" in Vianen. Een binnenvaartschip gaat ons voor. Tijdens het schutten hoor ik de schipper over de marifoon aan de sluiswachter vragen of hij als eerste naar buiten moet waarbij de sluiswachter vraagt of de brug open moet. Voor de zekerheid moet de brug maar even open. De sluiswachter antwoord dat hij dan als eerste naar buiten mag want anders is het met het uitvaren van die jachies ook weer een drama.

Vervolgens steken we de Lek over en arriveren bij de Koninginnesluis. Die is bezig met met een schutting dus we moeten wachten. Volgens Sue-Ann is 'ie met lunchpauze, maar ik beweer van niet want het licht staat niet op dubbelrood. Als we de sluis wat later mogen invaren blijkt de sluis ook vanaf lessenaars op de kant te worden bedient. Het is al een oude sluis uit 1882.

De sluismuren zijn ontzettend hoog. Er hangen staalkabels vanaf de bolders naar beneden met daaraan horizontaal een touw. Een bootje voor ons grijpt het touw maar wanneer ik het probeer te pakken vaart de boot ineens van de muur af, het touw met zich meetrekkend. Het duurt een tijdje voordat het bootje weer op zijn normale plek ligt, maar het duurt veel langer voordat ik de boot weer langs de sluismuur heb. Dat elektrisch sturen werkt bepaald nog niet goed.

Als vervolgens de deuren open gaan blijkt het een tweetrapssluis te zijn: we moeten nog een keer schutten. Het is niet anders. Hoewel we de Lek gekruist zijn varen we nog steeds op het Merwedekanaal. Het is flink drukker geworden op het water, vooral met pleziervaart.

Een speedkruiser haalt ons in maar moet een paar bruggen verderop wachten waar wij weer gewoon kunnen doorvaren. Iets later komen we bij de zuidersluis in Nieuwegein. Als we deze door zijn komen we op het Amsterdam Rijnkanaal. Helaas is er net voordat wij bij de sluis zijn een soort rondvaartboot (feestboot?) vertrokken die ook door de sluis moet. Uiteraard mag hij als eerste de sluis in, maar daarna vaar ik er in. De partyboot gaat aan de rechterkant liggen en ik wil er naast gaan liggen aan de linkerkant om zoveel mogelijk ruimte over te houden voor boten achter ons. Alleen heeft het schip de schroef nog in het werk staan, maar dat is vaak zo met grotere schepen tijdens het vastmaken in de sluis. Ik ga ervan uit dat de schroef nog wel uit het werk gaat, maar het tegengestelde blijkt het geval: er wordt nog even een flinke dot gas bijgegeven. We staan in de stinkende rook en ik blijf er maar achter want er naast gaan zou zeker een flinke zwieper opleveren.

Mijn oorspronkelijke idee is om via de Vecht naar Muiden te varen en daarvandaan via de Flevopolder naar het ketelmeer en dan via Vollenhove en Blokzijl naar Oldemarkt. We kunnen uit de sluis meteen het AR-kanaal oversteken en dwars door Utrecht heen naar de Vecht varen, maar ik heb vandaag geen zin om door het open riool te varen met talloze bruggetjes en langdurig wachten op de twee extra sluizen, dus ik kies ervoor om naar Maarssen te varen via het AR-kanaal en vervolgens daar via de openstaande sluis de Vecht op te varen.

Dus uit de sluis steken we het AR-kanaal over en gaan zo dicht mogelijk langs de kant varen. Het water is er erg onstuimig, maar verder is het prima te doen. Dat kost iets minder dan een uur en dan zijn we op de Vecht. Het sluisje waar we door moeten en dat open staat is behoorlijk krap en beide kanten zijn volkomen onoverzichtelijk. Gelukkig heeft verkeer vanaf het AR-kanaal voorrang, dus een tegemoet varend zeilbootje moet weer achteruit terug.

Eenmaal op de vecht is het vreselijk druk met bootjes. Veel sloepen maar ook grotere jachten. De sloepen kunnen vrijwel altijd onder de bruggen door, maar sommige bruggen moeten open voor de jachten. Zoals gewoonlijk hier hebben we met z'n allen maling aan verkeersregels. Bij een geopende brug mag eerst de andere kant erdoor en daarna krijgen wij groen. Dat weerhoud de sloepvaarders er niet van om gewoon stug door de brugopening te blijven varen, van beide kanten!

Eigenlijk was het de bedoeling om in Maarssen te overnachten, maar we kunnen geen plek vinden met stroom, dus varen we door. Afgaande op informatie op de kaart lijkt de watersportvereniging in Nigtevecht een geschikte plaats, maar dat is nog een heel stuk verder. Bij Nieuwersluis komen we voor een brug te liggen die voor een uur gesloten blijft. De brug er vlakbij die toegang geeft tot het AR-kanaal en een vaarweg verder naar Vinkeveen staat open als wij aan komen varen maar ik ben te laat om er nog door te kunnen. Daarna gaat ook die brug voor een uur op slot.

Onder diezelfde brug komt behalve een stortvloed aan sloepen ook een speedbootje van de politie vandaan. Je zou verwachten dat zij wel weten hoe je moet varen, maar ze stuntelen net zo erg als de sloepjes. Ze willen onder de gesloten brug door en daarvoor slopen ze wat spullen van de boot zodat de doorvaarthoogte lager wordt.

Ik maak maar vast aan de wachtsteiger en ga op mijn gemak verder met het lezen van het boekje. We hebben alvast gebeld met de WSV en ze hebben ons een plek toegezegd aan de buitensteiger. Even na half zes zijn we onder de brug door en we kunnen zonder veel oponthoud doorvaren tot aan Nigtevecht. Daar aangekomen blijkt de buitensteiger helemaal bezet te zijn. We bellen met de havenmeester (die niet aanwezig is) en we mogen in een box gaan liggen. Op verzoek van Sue-Ann vaar ik achteruit de box in, maar evengoed durft ze niet van boord.

Er zijn hier geen voorzieningen zoals toilets of douches maar er is wel stroom op de steiger. We zien geen havenmeester meer dus morgen gooien we het havengeld in de brievenbus.

Later neus ik nog wat rond in de omgeving van het haventje. Vlak naast het haventje ligt een brug die weer toegang geeft tot het AR-kanaal, met daarbij ook weer een openstaande sluis. Maar ik kom er tot mijn verassing achter dat ernaast nog de restanten zijn van een oude sluis dat nu als haventje gebruikt wordt.

Restanten van oud sluisje

Zicht op haven van WSV Nigtevecht met rechts de alu bak