We vertrekken tien voor half tien. In feite is het exact dezelfde weg terug als we gekomen zijn. Dus de eerste bruggen kunnen we allemaal doorheen zonder dat ze open hoeven. De eerste brug die wel open moet is de Eelderbrug, de eerste brug in het Noord Willemskanaal. Als wij daar aan komen varen staat de brug nog open, maar gaat net dicht. Aan het remmingwerk zit een meldknop, dus varen we daar naartoe en drukken op de knop. Uit de speaker klinkt:
GOEDEMORGEN!
HET LICHT STAAT OP ROOD-GROEN VOOR U.
Oke, Stond het dat al voordat wij de knop indrukten? Als dat zo is had ik het niet gezien. Anyhow, even later staat het weer op rood. Omdat het licht op rood-groen stond probeerde ik klaar te gaan liggen voor de brug, maar het duurt nog een minuut of tien voordat de brug open gaat en dan mag ook nog eens een boot vanaf de andere kant eerst. Ik probeer onze boot een beetje in bedwang te houden en te zorgen dat de neus een beetje in de richting van de brug blijft staan.
Bij de volgende brug liggen al twee boten te wachten, dus wij sluiten aan. Met z'n drieën varen we door. Bij het Paterswoldse Meer legt de voorste boot aan bij een aanlegplaats, dus we blijven met z'n tweeën over.
Rond kwart over elf varen we de eerste sluis in, sluis De Punt. Ik heb daar een filmpje van gemaakt, maar het lukt niet om het te uploaden vanwege de enorme hoeveelheid dataverkeer dat dat kost en wat we al verbruikt hebben de afgelopen dagen.
Kwart voor twaalf zijn we bij de tweede sluis. Als we de sluis uit kunnen varen roept de schipper voor ons dat ze eerst gaan stoppen omdat het toch twaalf uur en de volgende brug dus niet meer open zal gaan. Dat is wel slim, want niet overal zijn even goede mogelijkheden om aan te leggen, maar bij het uitvaren van deze sluis zijn die er wel. Dus wij leggen hier ook aan.
Rond enen hoor ik de boot voor ons de motor starten, dus wij maken ons ook klaar voor vertrek. Ongeveer gelijktijdig varen we weg en we kunnen meteen doorvaren als we bij de Vriezerbrug aankomen. Vervolgens kunnen we ongehinderd doorvaren tot de Oudemolensebrug bij Ubbena. Daarna is het nog een brug en we zijn weer in Assen. Dit keer willen we echter doorvaren tot het einde van de Vaart, dus gaan we stuurboord uit door op de Noord Willemsvaart.
Rond twee uur komen we aan bij sluis Peelo. Hier zijn handige glijstangen, maar er zijn er maar drie die overwegend aan een zijde van de sluis zitten, voor ons gezien voorin. Het bootje voor ons legt links aan. Normaal gesproken heb ik ook een voorkeur voor links omdat we dan iets gemakkelijker kunnen wegvaren, maar ik het voordeel van de glijstangen weegt met zwaarder dan het gemakkelijker wegvaren. Dus daarom varen we door totdat we bij de eerste glijstang komen waar we met een touw vanaf de middenbolder kunnen vastmaken. Echter, doordat die glijstangen allemaal zo ver naar voren zitten liggen we wel met de kop naast het schip dat voor ons voer. Tijdens het schutten dwarrelt de boot een beetje, maar door het touw strak te houden gebeuren er geen ongelukken.
Helemaal aan het begin van de Noord Willemsvaart zijn twee lage bruggen die voor ons open moeten. Hierna begint de vaart en kunnen we linksaf naar het centrum van Assen of weer rechtdoor terug naar Meppel.
Het schip voor ons vaart rechtdoor in de richting van Meppel, de brugwachter vraagt ons of we naar Meppel gaan. "Nee, linksaf" antwoord ik. "Dan bel ik even voor de bruggen" antwoord hij. Direct na het afslaan is er meteen eerst een viaduct, waar we gewoon onderdoor kunnen, en een kleine brug voor fietsers en voetgangers die voor ons open moet. Na tien minuten arriveert de havenmeester van Assen op zijn scooter. Hij heet ons welkom in Assen, zegt dat we nog 1 brug te gaan hebben en dat we daarna een mooi plekje mogen uitzoeken.
Dit is een heel mooi stukje om te varen, veel oude bebouwing aan weerszijden. Ik vaar op zijn langzaamst. Het kost een kwartiertje voordat we bij de Wittebrug aankomen. Al die tijd heeft de havenmeester op ons gewacht bij de brug. Al vanaf het moment dat de brug in zicht kwam stond het licht op rood-groen.
De haven bestaat in feite uit de kade van de vaart en de zwaaikom op het eind. Al vrij snel na de brug liggen de eerste boten aan de kant. We zien wel vrije plaatsen, maar ik wil eigenlijk zo ver mogelijk naar voren. Je weet natuurlijk niet of er verderop nog een plekje zal zijn, maar dan varen we maar weer terug, mocht dat het geval zijn. Maar we hebben geluk: bijna vooraan, vlak voor het havenkantoor kunnen we mooi liggen.
Ik wil morgen eigenlijk een filmpje opnemen als we door de vaart weer terug varen, maar daarvoor moet wel de accu van de camera voldoende opgeladen zijn. Helaas ben ik de oplader vergeten mee te nemen, daarom ga ik in het centrum van Assen bij een fotowinkel langs om te zien of ze een geschikte lader voor mij hebben. Het blijkt dat ze een oplader verkopen die "universeel" is. De verkoopster demonstreert het met een voorbeeldbatterij. Ik geef haar de batterij van mijn camera en vervolgens zit ze behoorlijk te tobben om het goed te krijgen. Een mannelijke collega komt haar assisteren (mannen zijn hierin natuurlijk superieur!) en hem lukt het om de batterij aan het opladen te krijgen. Ik heb er eerlijk gezegd niet veel vertrouwen in, maar ik zie mezelf wel genoodzaakt dus ik besluit het ding te kopen. Kost slechts EUR 45,- !
De rest van middag besteed ik aan het herstellen van de afstandsbediening, het vervangen van de schakelaar door het nieuwe exemplaar. Dan moet daarna ook de hydraulische cilinder terug geïnstalleerd worden. Wanneer ik dat wil doen blijkt de hefboom op het roer een centimeter lager te zitten dan het aangrijpingspunt van de cilinder. Deze hefboom heb ik zelf gefabriceerd en zit geklemd op het aangehangen roer vanwege de experimentele aard van het hele spul. Ik moet dus even de klem wat los maken en vervolgens iets hoger weer vastmaken. De bovenste twee bouten kan ik, hangend over de rand van de kuip, bij komen. De onderste twee echter niet. Ik besluit het voorste touw los te maken en de boot haaks op de kade te laten drijven, zodat ik vanaf de kade de klem kan losdraaien en herpositioneren. Dat lukt, maar zal wel wat rare blikken opgeleverd hebben: alle luiken open en haaks op de kade. Daarna maak ik nog snel een aanpassing in de software van de besturing, waarna alles weer in orde lijkt te zijn. Morgen maar eens zien hoe het bevalt.
Wanneer ik later op de avond de oplader voor de batterij van de camera uitprobeer geeft het apparaat meteen aan dat de accu vol zit. Lijkt me wat onwaarschijnlijk, maar ik kan het ook niet zeker weten...
No comments:
Post a Comment