Tja, en dan begint het einde. We moeten terug naar huis. Dat gaat natuurlijk niet in een keer, dus voor vandaag kiezen we onze overnachtingsplaats in Stavenisse. Stavenisse ligt vlakbij Sint Annaland maar je moet om er te komen door een geul die bij laag water te ondiep is om te varen. Ik heb gekeken hoe laat het hoog water is en volgens mij moeten we er met voldoende water kunnen komen.
We varen op ons gemak de haven van Veere uit en zetten koers naar de Zandkreeksluis om terug te komen op de Oosterschelde. Daarna varen we weer om de Vondelingsplaat heen naar Stavenisse. Deze keer is de Oosterschelde minder mild voor ons: het hobbelt behoorlijk.
Als we bij het havenkanaal van Stavenisse aankomen moet ik eerst even zoeken waar nu precies die ingang naar dat kanaal is. Ik weet niet hoe diep het hier is dus ik vaar voorzichtig in de richting van de wal totdat we dicht genoeg genaderd zijn om te onderscheiden wat wat is. Voorzichtig vaar ik het kanaal in, me erop voorbereidend dat ik elk moment vast kan komen te zitten. Maar het is ongegronde angst: we kunnen zonder problemen de haven van Stavenisse bereiken.
Als we daar aankomen zien we op bordjes dat we moeten aanleggen bij steiger C. Dat is de steiger die het verst weg ligt. Er ligt nog een andere platbodem maar daarop is geen teken van leven te herkennen. We maken zover mogelijk naar voren vast zodat we zoveel mogelijk ruimte overlaten voor eventuele andere passanten. Ik vermoed dat die er niet komen vanwege de angstaanjagende berichten in de almanak, op de kaart en op internet.
Als we weer netjes vast liggen en de elektra is aangesloten gaan we even binnen zitten. Ik werk op de computer deze blog bij en Sue-Ann kijkt een oude TV serie. Zo verstrijkt er enige tijd. Er komen nog redelijk wat andere passanten achter ons liggen, zelfs een aantal dubbel. Dus mijn idee dat er niet veel passanten zouden komen is geheel onterecht.
Waterstand bij aankomst. |
Spelende kinderen bij hoog water in de haven |
Een moedige schipper gaat minder dan 2 uur voor laag water naar buiten...om een poos later, met nog lager water, terug te keren. |
De Zeelandbrug bij ondergaande zon |
No comments:
Post a Comment