Vanwege mijn afkeer van het varen op de randmeren heb ik besloten om dat in korte etappes te doen. Voor vandaag is ons doel Spakenburg dat natuurlijk bekend is vanwege de botters en de botterwerf. Ik ben er nooit geweest en het lijkt mij wel leuk.
We slapen 's morgens eerst uit. Pas om half twaalf vertrekken we. Het is immers toch maar een kort stukje varen...
Om tien over een komen we aan bij de Nijkerker sluis en daar is het druk. Heel erg druk. Overal waar een boot aan vastgemaakt kan worden is al een boot aan vastgemaakt en er liggen nog vele jachten dobberend op hun beurt te wachten. De sluis gaat open en er komt een groot vrachtschip uit varen. Een ander groot vrachtschip dat ons kilometers terug al voorbij gelopen was mag als eerste naar binnen en daarmee is de kolk meteen vol. Dus we moeten weer twee schuttingen afwachten voordat er uberhaubt wat schepen naar binnen kunnen. Als het dan zover is, het is intussen twee uur en we hebben al 50 minuten liggen wachten, lijkt iedereen tegelijk de sluis in te willen. Het is net een mierennest. Ik onderneem nog geen actie maar dat lokt een reactie uit van een schipper achter ons die vind dat we wel moeten aansluiten want iedereen vaart ons voorbij. Oké, ik vaar een stukje naar voren. Een jacht dat achter ons voer heeft inderdaad een plek voor ons ingenomen.
Wederom moeten we 50 minuten wachten voor de volgende groep de sluis in kan. Dit keer vind ik zelf dat ik er deze keer wel bij moet dus stort me ook in het gedrang. Het scheelt dat iedereen banger is om de boot te beschadigen dan ik dus ze blijven wel uit de buurt. Om kwart over drie kunnen we eindelijk onze reis vervolgen. Deze sluispassage heeft ons 2 uur gekost. Het lijkt me dat dat veel efficiënter moet kunnen.
Om vier uur varen we de haven van Spakenburg in. Direct bij de ingang staat al een bord met het telefoonnummer van de havenmeester. Sue belt hem en vraagt om een plekje waar we gemakkelijk in en uit kunnen stappen. Al telefonerend varen we verder en zien we de havenmeester bij het havenkantoor staan. Al gebarend en nog steeds via de telefoon pratend krijgen we instructies en we krijgen een prachtig plekje langs de kant van de oude haven toegewezen.
's Avonds gaan we natuurlijk een ijsje eten bij de ijssalon. Ook hier zijn we niet de enige en zijn er strepen op de weg gezet om aan te geven waar we moeten gaan staan om 1,5 m afstand te houden. Desalniettemin was het een lekker ijsje.
No comments:
Post a Comment